Tekst en foto’s: Eric Noortman
Zo’n 50 gevangen vissen, een kind aan de haak en het verhaal van de verdwenen paraplu….
Vrijdag 6 augustus verzamelde iedereen zich in Geesteren bij forelvijver De Broekbeke.
Om 12.15 uur maakte iedereen zijn hengel gereed zodat we daarna konden vissen tot 17.00 uur.
De vissen waren door het dolle heen, al bij de eerste worpen hadden een aantal direct een vis aan de haak. Het gerucht gaat dat Jan Henning samen met Gé Duchatteau stiekem dreuge worst als aas gebruikte en dit ten goede kwam van de vangst, want kort na de eerste vissen bleef het even stil.
De vangst
Gerard Harmelink had teveel gekeken naar de Olympische spelen. Tijdens het uitgooien van de hengel nam Gerard de houding aan van een kogelslingeraar en wilde hij zijn dobber lanceren op het water. Echter had hij een snel aankomende rennende jongeman over het hoofd gezien en deze moest het bekopen met een haak in de hand. Gelukkig kon iedereen hier hard om lachen, en de toon voor de middag was gezet.
Derya was goed op weg, uiteindelijk haalde hij bijna 15 vissen uit het water. Wie goed had opgelet zag wel dat hij in het bezit was van meerdere hengels. Het waren er zoveel dat Derya een hoop vissen weggaf, iedereen blij. Ook had Derya de groep voorzien van lekkere hapjes. Worst, kaas, haring, satéstokjes en drinken.
DJ Arjan was ook van de partij. Samen met zijn zoontje verzorgde hij heel Geesteren met een enorme box van muziek. O.a. de wereldberoemde Jeffrey Kleine Koerkamp was te horen met zijn nummer ‘’Ik kan nergens heen’’. Een aantal keer werd Arjan door zijn buurman verzocht om het geluid te dempen, zelfs de vissen waren aan het dansen, en tja.. dan bijten ze niet.
Rond 16.00 uur kwam het met bakken uit de hemel. De lucht werd zwart en het regende maar door. Ik had het goede idee om mijn tas te beschermen met een paraplu.
Helaas had ik niet goed nagedacht over de windrichting, waardoor de opengeklapte felrode paraplu in het water terechtkwam. Iedereen had een theorie. ‘’Hij waait wel terug’’, ‘’loop maar naar de overkant’’’, ‘’ gooi je haak erin’’. Al deze goede adviezen gaven niet de gewenste uitkomst. Terwijl de paraplu mooi in het midden van de vijver dreef, blies de wind onder de paraplu waardoor deze weer rechtop kwam, zodat hij daarna net als de Titanic naar de bodem vertrok. Heel kort ging ‘’My heart will go on’’ van Céline Dion door mijn hoofd, maar… tijd is vis.
Stephan Westervoorde was goed voorbereid door nog even naar de Action te gaan voor poncho’s en de nodige versnapering. Hij heeft hier zo goed over nagedacht, zodat de vijver was gevuld met roodgele jasjes.
Het was een superleuke dag, iedereen heeft een vis gevangen, dit was vorig jaar wel anders. Dus we konden allemaal met een glimlach naar Deventer rijden. Derya en ik willen jullie bedanken voor jullie visadviezen, deelname en vooral de komische momenten waardoor ik nog steeds een lach op mijn gezicht krijg. Hopelijk zien we elkaar weer bij de volgende editie!
