Boerenverstand 2021 (15) – Amateuristisch vertoon
Uw columnist was echt van plan een paar weekjes rust te nemen. Maar soms moet je ergens wel over schrijven en dat is nu over de Olympische dameswedstrijd wielrennen op de weg.
Het is 1904 en Maurice Garin wint de tweede Tour de France. Een Tour met veel incidenten want omdat er toen geen communicatie was en uiteraard geen tv konden renners zich van alles permitteren. Ze huurden handlangers in die de concurrentie van de fiets afsloeg, namen een kortere route of een lift. Garin werd een half jaar later gediskwalificeerd omdat hij in de laatste etappe naar Parijs de trein zou hebben genomen.
Aan dit legendarische wielerverhaal moest ik denken bij het bekijken van de wegwedstrijd voor dames in Tokio. Het begon voor Nederland veelbelovend want we hadden maar liefst vier kopmannen (excuses voor dit woord want het gaat om dames). En de race begon zoals het vaak gaat in het wielrennen: vijf totaal onbekenden mogen gerust een voorsprong nemen omdat die toch wel weer ingehaald gaan worden. Het peloton liet de voorsprong dan ook oplopen tot 11 minuten. Maar als je dan vier favorieten in je team hebt moet je natuurlijk wel de verantwoordelijkheid nemen en de vroege vogels inhalen, maar dat gebeurde pas erg laat. En daar kwam bij dat de communicatie erg slecht was. Want hoewel het nu toch 2021 is en geen 1904 hadden onze dames geen enkel idee hoe de stand in de wedstrijd was. En toen het peloton dacht de laatste vluchters te hebben ingerekend begon de echte wedstrijd en daarbij was Annemiek van Vleuten verreweg de sterkste en zij ging dan ook juichend als zijnde Olympisch kampioene over de finish.
Maar …. er was al iemand eerder gefinisht. Anna Kiesenhofer was een van de vijf vluchters en won tot haar eigen verbazing Olympisch goud overigens een fantastische prestatie om zo lang voorop te blijven. Na afloop geloofde ze het nog steeds niet….. Zij is nog amateur en zelfs mijn Bathmense wielervrienden, lees: experts, hadden nog nooit van haar gehoord en die kijken echt wel naar de fietsende dames. Fantastisch commentaar van een Nederlandse renster na afloop:” Als er vijf weg zijn in het begin dan moet je toch tellen dat je er ook vijf terugpakt en dat hebben we niet gedaan”
Op deze manier wordt het niets met Nederland op de Olympische spelen ……al zijn we wel koploper in de coronamedaillespiegel.
Triest voor Annemiek want zij mist na haar val in Rio nu al voor de tweede keer goud. Wie is de schuldige van deze blamage? En dan komen we uit bij de ploegleiding want die hadden vanuit de volgauto toch veel beter moeten praten met de rensters en opdrachten geven (oortjes waren niet toegestaan). De verzorgster zou bij de eerste finish-passage op een bord de verschillen doorgeven……maar zij was niet op tijd. Stuur deze mensen direct naar huis want ze zijn nog in staat om bij de tijdrit de dames de verkeerde kant op te sturen.
Conclusie: waar we bij het voetballen tot op de millimeter buitenspel kunnen vaststellen weten de wielerdames in hun Olympische wedstrijd niet eens de tussenstand.
De sport zelf is overigens op deze gedenkwaardige zondag de winnaar, want die heeft haar charme terug……