In de vorige aflevering hebben we oorzaken genoemd waardoor zoveel profvoetballers na hun carrière snel in financieel zwaar weer komen. En we eindigden met de aankondiging dat we met voorbeelden zouden komen.
Eerst nog even onze argumenten waarom voetballers zoveel criminaliteit aantrekken:
Een ieder met vermogen is in principe een doelwit. Als voetballers net zo goed zouden kunnen afmaken, als oplichters zich op deze voetballers zouden richten, dan zouden we een doelpuntrijke competitie krijgen. Maar vrijwel iedereen die met zakendoen geld heeft verdiend, ruikt onraad bij louche zakelijke aanbiedingen en gaat daar niet op in.
Profvoetballers hebben die zakelijke ervaring en instinct totaal niet en zijn ook door hun bekendheid extra kwetsbaar; ze zijn gewend het heel makkelijk te verdienen en denken daardoor dat het in het zakenleven precies zo werkt.
Bekende voorbeelden van voetballers die door louche vrienden/zakenpartners zijn opgelicht, zijn Johan Cruyff, die tientallen miljoenen verloor door investeringen in een Spaanse varkensfokkerij. Daardoor moest ‘El Slavador’ zijn carrière weer oppakken na aanvankelijk gestopt te zijn. Ook Nordin Wouter investeerde verkeerd (straatvoetbalkleding!) en ging failliet.
Internationaal zijn Ronaldinho en de Italiaan Vieri bekende voorbeelden van voetballers, die door verkeerde investeringen financieel aan lager wal raakten. En wat te bedenken van Mathias Pogba die zijn broer Paul afperste? Dan ben je je boerenverstand toch al lange tijd geleden verloren… Zie hier de link: https://www.telegraaf.nl/sport/1071049595/frankrijk-in-de-ban-van-broedertwist-paul-pogba-wordt-afgeperst-door-broer-mathias
Wim Kieft kwam door coke verslaving in grote problemen en Andy van der Meijde was verslaafd aan drank, drugs en vrouwen. Maar beiden kwamen er (financieel) toch weer bovenop.
Gokverslaving is een andere belangrijke oorzaak van faillissementen onder voetballers.
Bekende voorbeelden zijn Winston Bogarde die failliet ging en vooral Glenn Helder die miljoenen verdiende, maar alles in het casino verloor en uiteindelijk zelfs in de gevangenis belandde.
Deze feiten zouden voor clubs toch extra argumenten moeten zijn om zeer kritisch te kijken naar de sponsors die “gokken” aanbieden. Dit is de kringloop in optima forma: voetballers verdienen eerst veel mede door goksponsors om daarna failliet te gaan door diezelfde bedrijven.
Ulrich van Gobbel is weer een geval apart: hij dacht dat hij direct kon beschikken over zijn miljoenen pensioengelden (VUT), gaf dat vast allemaal uit en kwam daardoor in heel grote financiële problemen.
Maar het meest aansprekende voorbeeld was de op voetbalgebied geniale George Best die over zichzelf zei dat hij 90 procent van zijn geld uitgaf aan drank, auto’s en vrouwen en dat hij de rest verbraste. Best werd maar 59 jaar en zijn laatste woorden waren “Sterf niet zoals ik”.
Conclusie: clubs moeten veel meer doen aan preventie en moeten de veelverdieners ook wijzen op hun maatschappelijke verantwoordelijkheid door er bijvoorbeeld op te wijzen dat supporters soms hun laatste geld uitgeven om een kaartje te kopen. In het verlengde hiervan zouden (voetbal)scholen hun pupillen moeten bijspijkeren wat betreft de risico’s die aan het profvoetbal kleven en ze hierop voor te bereiden.
Maar vooral blijkt ook hier weer dat het de sterkste benen zijn die de echte weelde kunnen dragen.
En voetballers kunnen ook zonder eigen inbreng slachtoffers worden van criminelen: zondag zijn Barcelona speler Aubameyang en zijn vrouw overvallen door vier gewapende overvallers, waarbij de voetballer met een ijzeren staaf is mishandeld. De buit: kostbare juwelen.
https://www.telegraaf.nl/sport/953374711/drama-voor-aubameyang-gewapende-overval-in-zijn-woning