De minder jongeren onder u kennen haar nog wel: Marlene Dietrich. Zij zong over de verdwenen bloemen en meisjes (uit de oorlog). Door haar geïnspireerd gingen wij op onderzoek uit: waar zijn André van Duin, Jochem Meyer en Freek de Jonge nu?
De verrassende uitkomst van ons onderzoek is dat ze samen zijn: niet in een huis of in een cabaretgroep voor bejaarden, maar ze ontmoeten elkaar regelmatig in de Zeister bossen. Dit trio bemant namelijk samen de Commissie van Beroep van de KNVB.
Nu kun je op deze heren nog prima een beroep doen voor een goede grap. Niet per sé in het theater, maar wel op een ander speelveld. Dat bleek toen ze Feyenoorder Givairo Reid vrijspraken n.a.v. de rode kaart die hij ontving van scheidsrechter Makkelie in de wedstrijd Feyenoord – PSV. André maakte met deze uitspraak zijn eretitel van Nederlands grootste volkskomiek meer dan waar.
De vader van Jochem was rechter bij het Europese hof voor de rechten van de mens en hij had zijn zoon ingepeperd dat niemand veroordeeld mag worden voor een licht vergrijp. Om grappen van De Jonge is de laatste vijf jaar al niet meer gelachen, dus “daar moest nodig verandering in komen”, aldus Freek. En zo kwamen de heren eensgezind tot de conclusie: de rode kaart is ten onrechte gegeven. Een uitspraak die zelfs Donald Trump niet zal overtreffen qua domheid, maar misschien zit er in Sittard nog iemand die hier een poging toe wagen wil.
De spelers van Fortuna hadden namelijk heel graag via de Play-Offs de Conference League behaald, maar helaas: de verantwoordelijke aldaar had onfortuinlijk genoeg vergeten Fortuna in te schrijven voor een UEFA-licentie. Zo’n inschrijving kost toch geen fortuin zou je denken, maar gezien het feit dat de Limburgse club eerder dit jaar de vrouwenafdeling heeft opgedoekt (wat mag dat nu helemaal kosten?), geeft te denken…
Bij de UEFA in Bern volgen ze de spannende Eredivisie natuurlijk met Zwitserse precisie, dus checkten ze enkele weken geleden al hoe het ervoor stond met de licentieaanvragen in Nederland. En daarop ontving de bestuurder uit Sittard een schrijven met de mededeling: Wo sind sie geblieben?
Herman Finkers, ook niet vreemd van wat zelfspot, zou hebben geantwoord: “Ik spreek überhaupt maar één woord Duits.”